سلام 

مررسی از احوال پرسی هاتون .خوبم .شاد نیستم .اما خوبم . همه چی طبق روال همیشگی پیش میره و فعلا منتظرم . اصلا دقت کردید همه عمرمون رو منتظریم . منتظریم بزرگ بشیم بریم مدرسه بعد منتظریم تابستون بشه مدرسه تعطیل بشه منتظریم لیسانس و فوق لیسانس بگیریم منتظریم شوهر کنیم و زن بگیریم بعد باز انتظار می کشیم که پدر بشیم و مادر. کلا نافمون و با انتظار بسته اند و چقدر متنفرم از این انتظار. 

امروز داشتم خبرمی نوشتم خبر یک کلاهبرداری یک میلیارد تومنی بعد یکهو بوی بارون مشامم رو قلقلک داد چقدر خوب بود . بارون به وقت مرداد خیلی کیف داشت ، مرررسی از خدا برای این حال چند دقیقه ای که وسط روزهای گرم و شرجی تهران یکهو مهمونمون کرد. مرررسی خدا.

حال و حوصله بازی با کلمه ها رو ندارم این روزها گوشه راست تختم امن ترین جای دنیاست و موزیکی که دایم گوش می دهم . فقط دوست دارم این روزهای پر التهاب زود تموم بشوند. الهی آمین 

پ.ن

بعضیامون واقعا آدم روزهای سخت نیستیم..!

و دقیقا همونجاس که زندگی دهن آدمو صاف میکنه تا بهت یاد بده "باید" قوی باشی، یه وقتایی که شاید اصلا فکرشم نمی کردی همچین اتفاقایی واست بیوفته درست جایی که فک میکنی حالا دیگه موقع تجلی آرزوهات و خواب خیالات و اون تصوراتی که شاید در گذشته نه چندان دور از آینده ای که الان باشه داشتی؛ با اون چیزی ک الان میبینی خیلییییی فاصله داره...
اون وقته که میگی "زکی" اونوقته که تاااازه میفهمی زندگیه واقعی چیه و تا الان تو خواب و رویاهات زندگی می کردی! اونوقته که باید خیلیییی از واقعیتای تلخی رو که قبلا اصن نمیدیدشونو واست محسوس نبود؛ کاملا واست ملموس میشه حتی... اون موقعس که میفهمی هیچکی جز خودت نمیتونه زندگیتو نجات بده... شاید اولش احساس کنی قربانی هستی یا دیگه واسه خیلی چیزا دیر شده ولی خیلی زود میفهمی باید برای چیزایی که می خوای تو زندگیت داشته باشی خودت تلاش کنی.... "فقط خودت" واین واسه یه آدم درون گرا که با تنهاییاش و دنیای خودش بزرگ شده خیلی سختههههه... اون موقعس که میفهمی "مجبوری" و باید خودت تغییر کنی تا دنیای اطرافتم تغییر کنه ولی خیلی سخته... و بعضی چیزا رو در خودت نمیتونی تغییر بدی حتی! یا فکر میکنی غیر ممکنه، اون موقعس که میشکنی و به هر چیزی متوسل میشی تا فرار کنی از شرایط تا یه جورایی زیرابی بری و فکر میکنی اینجوری واست بهتره... چرا؟! چون انقد اعتماد به نفس نداری و خودتو باور نداری یا حتی حالشو نداری که بدونی خودت میتونی خیلی چیزارو عوض کنی.... ولی اگه یکم با خودت خلوت کنی میبینی راه گریزات همه بیراهن و یه نفر مث تو که باید طبق اصول و حساب شده پیش بره نمیتونه بزنه جاده خاکی پس صرف نظر میکنیو تصمیم میگیری تلاش کنی بجنگی امیدوار باشیو.... و.... توکل کنی
و به خودت هر روز بگی：قول میدم درست بشه!!!